مقدمه دوشنبه 86/5/22 ساعت 11:17 عصر   جهان را بلندی و پستی تویی         ندانم چه ای هر چه هستی تویی      با سلام به همه شما هم میهنان عزیز: ما در آغازیم و پایان ناپیداست و آنچه خواهد ماند، آشناییهاست که زیباست . دستان سبزتان و شکوه اندیشه تان در این صفحه یاری گر ما خواهد بود. باشد که لحظه ای در این کویر تفتیده نیستانی را برویانیم و نغمه ای ساز کنیم تا نوازشگر روح و جانی شود.   حکیم ابوالقاسم فردوسی درستایش خرد شعر زیر را سروده است که تقدیم شما عزیزان می نماییم:              کنــون تا چه داری بیار از خرد                  که گوش نیوشنده زو برخــورد              خــــرد افسر شهریــاران بـــود                   خــــرد زیــور نـامداران بــــود              خـــــرد زنده جـاودانی شنـاس                  خـــرد مـایه زندگانی شناس              کسی کو ندارد خرد را ز پیش                   دلش گردد از کرده خویش ریش               هشیــوار دیــوانه خوانـــــد ورا                  همان خویش بیگانه خواند ورا                ازویـی بهـر دو سـرای ارجمنــد                   گسسته خـرد پــای دارد به بنــد             خرد چشم جانست چون بنگری                 تـوبی چشم شادان جهان نسپری             همیشه خــرد را تو دستــور دار                  بــدو جــانب از ناســزا دور دار             زهر دانشی چـون سخن بشنـوی              ز آمـوختن یک زمــان نغنــوی              چــو دیدار یابی به شاح سخن                  بــــدانی که دانش نیــــاید بـه بن پیروز باشید! نوشته شده توسط: حسین کریمی نوشته های دیگران () ِْلیست کل یادداشت های این وبلاگ این عکس همه دنیا را متحیر کرد مقدمه